Ik ging naar de Grootmoeders, zij wezen ergens naar en ze lieten mij stapeltjes stof zie die om me heen cirkelden en me zachtjes omhulden. “Laat ons je vasthouden”, zeiden ze terwijl ze mij omwikkelden en mij dicht tegen hen aan hielden. “Rust tegen ons aan”, zeiden ze “en wij zullen je vrede geven. Wij staan om je heen, wiegen je en houden je dicht tegen ons aan. Rust zachtjes en laat ons je dragen. Wij zullen overal voor zorgen,” zeiden ze. ”Dus, laat al die inspanning gaan, laat al die zorgen gaan, Laat de strijd los en laat ons je dragen.”
Ik ademde diep uit toen ik dit hoorde en deed wat ze zeiden. Nu keek ik uit over de wereld vanaf een wiegje op hun rug. “Ik kan van hieruit alles zien”, riep ik verbaasd uit. “En als ik zo naar de wereld kijk ziet alles er zo ordelijk uit. Het heeft een heel zorgvuldig en prachtig patroon! Er is nergens geweld”, zei ik verwonderd. “Deze wereld is niet vies, niet verwaarloosd. Het is er schoon, de natuur bloeit. Dit is niet wat ik gewoonlijk zie Grootmoeders. Hier is alles perfect – en ieder deeltje is onderdeel van een patroon. Eigenlijk”, zei ik terwijl ik van dichterbij keek, “is het een ingewikkeld geheel van patronen. Er is een dooreenweving van verschillende patronen. Deze wereld waar ik nu naar kijk is perfect uitgedacht. Er is niets willekeurig of per ongeluk zo – op geen enkele manier. Het is een volledig omvattend ontwerp. Een perfect geheel! Zoiets heb ik nog nooit gezien.”
“En ik ben ook deel van het patroon,” zei ik hijgend van verbazing. “Ik pas er perfect in. Er is geen fout in het ontwerp van de wereld. Er zit geen fout in en er zit geen fout in mij. Wat ik zie kan ik nauwelijks geloven,” fluisterde ik. “Zoiets heb ik me zelfs nooit kunnen voorstellen. Er zitten rasterlijnen in, die de verschillende delen van dit ontwerp in stukken verdelen en verbonden houden. Terwijl ik doorging het te bestuderen, realiseerde ik me dat het leek op een stadsgezicht. Bepaalde delen ervan leken op de doorsnede van een sinaasappel, andere op een granaatappel. Sommige vormen leken op zaden of citrusparten. Overal waren er verschillende patronen, maar ze waren ieder op een verschillende manier gerangschikt – prachtige kleuren en structuren naast elkaar, elk op zijn perfecte plek. Er was hier zowel rijm als reden. En zoveel schoonheid. “Deze wereld is perfect doordacht !!!” zei ik, verbijsterd door de perfectie die ik voor me zag.
“Wat is dit, wat ik hier voor me zie?”, vroeg ik de Grootmoeders. “Dit is niet de wereld zoals ik die heb beschouwd”. “Nee”, zeiden de Grootmoeders, “Dit wat je nu ziet is het onderliggende patroon van het leven. Het leven is niet willekeurig, per ongeluk of zinloos.” verklaarden ze en terwijl ik terug keek naar de perfectie van de plek die ik zag, moest ik het wel met ze eens zijn. Deze wereld die jullie me nu laten zien is de echte wereld, is het niet Grootmoeders?” zei ik. “Ja”, antwoordden ze, al knikkend en liefdevol glimlachend. “Onthoud dit,” zeiden ze. “Onthoud wat echt is.”
“Wat er onder ligt is vaak heel verschillend van wat aan de oppervlakte te zien is,” mijmerde ik bij mezelf. En de Grootmoeders knikten begripvol.
Grootmoeders op de Westerbeke ranch
Tijdens de Net van Licht Bijeenkomst in Sonoma, Californië, hebben we bereikt wat we wilden bereiken. We hebben de fundering gelegd voor de vier internationale Bijeenkomsten die zullen volgen en tezamen hebben we een staat van Grote Eenheid bereikt – met elkaar, met het Goddelijke, de Natuur, de Voorouders en onze familielijnen, en de Voorouders van het land. We bewogen ons tot Eenheid, dankbaar voor wat we samen tot stand hebben kunnen brengen.
We vroegen de deelnemers, “Wat sprong er voor jou uit tijdens deze Net van Licht bijeenkomst?”. Hieronder volgen een aantal antwoorden:
—- “Onze vastberadenheid en ons doel om het beste te doen voor alle wezens, werd op deze Bijeenkomst versterkt.
—- De verbinding met de Grootmoeders was krachtig. En omdat we vanuit alle hoeken van de wereld samen kwamen, werd de kracht van het Net van Licht tastbaar.
—- We vormden een hechte familie.
—- We deelden alles gul met elkaar, met onze voorouders, deze plek, en de wereld om ons heen, er was Liefde en Schoonheid.
—- Ik voelde eenheid met iedereen.
—- Toen we deelden wat we leerden en wat ons leerde, voelde ik mezelf groeien.
—- Ik word wakker en realiseer me wie ik werkelijk ben. Ik herken het Goddelijke Licht in ons allemaal en die bewustwording is mijn levenswerk.
—- Liefde voor elkaar vanuit een open hart. Tijdens de driedaagse Bijeenkomst voelde ik mijn hart meer en meer open gaan en op het laatst waren er GEEN barrières meer.
Wij zijn erg dankbaar voor het werk dat jullie allemaal met ons hebben verricht om deze Grote Eenheid te bereiken tijdens het weekend van 9 – 11 juni j.l.
Moge alle Wezens in alle werelden gelukkig zijn”.
Het Net van Licht team