Ik ging naar de grootmoeders en vroeg: “Wat moet er op dit moment doorgegeven worden?” En de woorden waren nog niet mijn mond uit of ik zag een weefsel geweven worden. Ergens in het noorden van Europa was een vrouw aan het weven. Haar hoofd was ergens over heen gebogen en aan haar uitdrukking zag ik dat ze hard aan het werk was. “Het is het Net van Licht waar ze aan werkt!” riep ik uit. “Ze woont ergens in de buurt van de gevechtslinies, maar zelfs op deze angstige plek werkt ze aan het Net van Licht!”
Ik keek een tijdje naar haar en werd me er toen van bewust dat mensen over de hele wereld het Net van Licht weefden, het steeds sterker weefden. Ze werkten onder allerlei omstandigheden, maar sommigen weefden gestaag ondanks het gevoel onder druk te staan. Ik kon zien dat het niet gemakkelijk voor hen was om door te gaan, maar ze gingen door. Sommigen weefden alleen, sommigen in stilte, en sommigen leken een beetje verdwaald en weefden gewoon uit verveling. Sommigen weefden het Net van Licht uit dankbaarheid en anderen uit vreugde. Overal waar ik keek was iemand bezig met het Net van Licht. Ze waren blij, verdrietig, verward – in elke denkbare gemoedstoestand – en terwijl ik naar ze keek, verwonderde ik me over hun standvastigheid. “Samen,” zei ik, ”weven ze het Net van Licht sterker.”
Toen zag ik een wereldkaart. Hij lag plat zoals een landkaart, maar toch kon ik zien dat deze kaart leefde. “Het is een levende wereldverbinding die verbindt, doordringt en zich uitstrekt over de hele wereld. Hij leeft!” riep ik. “Deze kaart leeft!” En ik zag hoe het Licht uitzond en ontving van binnen en buiten het zonnestelsel …. en van daarbuiten. Licht uit het Universum stroomde in deze kaart en vanaf de kaart zelf schoot Licht omhoog naar de hemel, naar de sterren en ver de ruimte in. De Aarde zelf gaf en ontving Licht. En er waren vele wezens op Aarde die meededen met dit geven en ontvangen terwijl Liefde en Licht de planeet binnenstroomden en eruit stroomden. Heen en weer, heen en weer golfde het. Een stralende uitwisseling van het Universum naar de Aarde en van de Aarde naar het Universum. En terwijl ik toekeek, zag ik Lichtpunten op de Aarde die communiceerden met Lichtpunten in andere zonnestelsels. Licht en Liefde schoten van ster naar ster en van sterrenstelsel naar sterrenstelsel.
Toen spraken de grootmoeders. “Er wordt meer van jullie gehouden dan jullie je hadden kunnen voorstellen,” zeiden ze. “Op dit moment, op de plek waar je staat of zit, ben je een ontvangst-station voor Liefde, een ontvangst-station voor Licht. Jullie verankeren Licht. Jullie!” zeiden ze, ”maken deel uit van deze Lichtuitwisseling die jullie zien. Liefde en Licht stromen nu in jullie. Voel het!” zeiden ze. “Voel het en kijk hoe het Licht ook het gebied om je heen omhult. Het houdt je vast in een nimbus van Licht. Voel dat!” riepen ze. “Laat jezelf weken en zweven in deze nimbus. ”
“Dit is wie je bent,” zeiden ze. “Dit is wat je bent. JE STRAALT HET UIT. ”
“Geloof erin,” zeiden de grootmoeders. “Adem het in en leef het. Jij,” zeiden ze, ”bent een levend wezen van Licht.” En terwijl ze lief glimlachten, voegden ze eraan toe: “Nu en voor altijd.”
~Sharon en het Net van Licht Team, 1 mei 2025